من و سارا

یکماه از نامزدی من و سارا می گذشت . توی این یکماه طعم لذت بردن از زندگی رو حس کرده بودم. می تونم به جرات بگم سارا تنها عشق توی زندگی من بود . ساده و صمیمی و دوست داشتنی . یکهفته بعد از آشناییمون توی دانشگاه ازش خواستم با من ازدواج کنه . با شرم و حیای خاصی گفت : - اگه پدر و مادرم راضی باشن , منهم راضی ام . و این نقطه عطف زندگی من بود . بعد از نامزدیمون زندگیم شده بود سارا. ورود او به زندگیم امید و طراوت خاصی بخشیده بود . در مورد همه چیز با هم توافق داشتیم . سارا همسر ایده آل من بود . تا اینکه اون جمعه کذایی از راه رسید . پرویز دوست صمیمی دوران دبیرستانم از کانادا برگشته بود ایران و من رو به خونه ای که تازه تو تهران خریده بود دعوت کرده بود . من دوست داشتم سارا رو با همه دوست های صمیمیم آشنا کنم . به همین خاطر موضوع رو با سارا در میون گذاشتم . اول تمایلی برای اومدن نداشت . می گفت توی جمع مجردی بودن یک زن جنبه خوبی نداره . ولی من قانعش کردم . بهش گفتم پرویز از کانادا برگشته ایران . اونجا همه چیز با تمدن گره خورده . اون کلاسش خیلی بالاتر از این حرفاس. و بلاخره سارا راضی شد که با من به این مهمونی بیاد . روز جمعه از راه رسید . پرویز با روی گشاده از ما استقبال کرد . منهم که با دیدن او خاطرات خوب روزهای قدیم برام زنده شده بود , کلی از دیدنش خوشحال شدم . توی مدتی که خونه پرویز بودیم , پرویز مدام از خاطراتش توی کانادا حرف میزد . و گاهی اوقات تعریف شیرین کاریاش باعث خنده من و سارا می شد . سارا محو صحبت های پرویزبود . بعد از اینکه از پرویز خداحافظی کردیم , سارا بهم گفت که پرویز آدم جالبیه . منم تایید کردم . وقتی سارا پیشنهاد کرد پرویز رو به خونه شون دعوت کنیم , من خوشحال هم شدم سادگی و صداقت سارا نمی ذاشت هیچ فکر خاصی توی ذهنم راه پیدا کنه . پریز رو یکهفته بعد به خونه سارا دعوت کرد کردم . اون روز پدر و مادر سارا برای راحتی ما رفتن مهمونی .. پرویز با سارا خودمونی تر شده بود . سارا هم از هم کلامی با پرویز لذت می برد . اینو توی چشماش حس می کردم . موقع ناهار سر میز متوجه نگاه های خاص اونا بهم شدم . گر گرفتم . انگار توی معده ام سرب می ریختم . پرویز زیاده روی کرده بود . من نباید بهش اجازه می دادم اینقدر به سارا نزدیک بشه . بعد از ناهار شوخی و خنده پرویز و سارا ادامه پیدا کرد . اونا به من توجهی نداشتن . انگار من اونجا زیادی بودم . از پذیرایی زدم بیرون . توی دستشویی سرمو گرفتم زیر آب سرد . داغ شده بودم . فکر می کردم تب دارم . توی آینه نگاه کردم . چشام سرخ شده بود . مرد ها هم گاهی حسود می شن . برگشتم توی اتاق , سارا گفت : - کجا بودی مهران , نمی خوای خاطره های پرویز خان رو گوش کنی ؟ به سردی گفتم : بهتر پرویز کتاب خاطراتشو چاپ کنه تا همه بخونن و لذت ببرن . پرویز گفت : آره پیشنهاد خوبیه , منم تو فکرش بودم. و بعد هردو خندیدند . کفرم داشت در می اومد . دوست داشتم به پرویز بگم پاشم گم شو برو بیرون . پرویز گفت : خوب من دیگه باید برم .از پذیراییتون خیلی ممنون. ببخشید سرتون رو به در آوردم . سارا : خواهش می کنم . ولی هنوز ساعت پنج نشده , خواهش می کنم تشریف داشته باشید . - باشه وقتی به سلامتی آقامهران خودش خونه دار شد . الان قرار دارم , فرصت برای مزاحمت زیاده . سارا به من نگاه کرد . - آره پرویز جون فرصت زیاده , برو به قرارت برس . سارا اخم کرد . ولی من به روی خودم نیاوردم . پرویز بعد از خداحافظی گرمش با سارا رفت . به محض اینکه پرویز رفت سارا با عصبانیت بهم گفت : - معلوم هست چت شده , چرا باهش اینطوری رفتار کردی ؟ با عصبا نیت و ناراحتی گفتم : -من باید ازت بپرسم این چه رفتاریه ؟ سارا تو به رفتار خودت توجه کردی ؟ - چه رفتاری ؟ مگه من چیکار کردم؟ - بگو و بخند با یه مرد غریبه کم کاری نیست . نو زن منی . دوست ندارم اینطوری با یه غریبه احساس نزدیکی کنی . می فهمی سارا ؟ - اووو , اینه تمدنی که می گفتی ؟ دو کلمه حرف و چند تا لبخند شد بگو و بخند ؟ تو هم شدی مثل طالبان. - بله , خیلی ممنون . نمی دونستم احساس یه شوهر به همسرش رو اینطور تعبیر می کنی . - ببین مهران , دوره قدیم گذشته الان قرن بیست و یکمه . اگه قرار باشه مثل قدیما رفتار کنیم که بهمون می گن دهاتی . باید به روز بود . - سارا من ازت می خوام با هیچ مرد غریبه ای شوخی و خنده نداشته باشی , اینم یه خواسته عقلانی و مشروعه . این فرهنگ ماست . - همه چی اینجا قدیمی شده , من دوست دارم توی ارتباطام آزاد باشم . - مثل اینکه بحثمون داره جدی می شه؟ - بله , خیلی جدی . ما باید این مسائل رو قبل ازینکه پشیمونی به بار بیاره حل کنیم . - سارا تو چت شده , ما قبلا با هم همه حرفامونو زده بودیم . - مهران , من باید بیشتر راجع به این موضوع فکر کنم . ... اونشب با ناراحتی از خونه سارا زدم بیرون . با خودم فکر می کردم چه راحت ورق بر می گرده . همش تقصیر خودم بود . سارا اونشب یه جور دیگه شده بود . می دونستم که تحت تاثیر حرف های پرویز بوده . پرویز لعنتی . دو روز بعد با خونه سارا تماس گرفتم . - مهران می خوام یه چیزی بهت بگم . حس کردم می خواد عذر خواهی کنه , به خاطر اینکه غرورش نشکنه گفتم : - ولش کن سارا , اونشب تموم شد . تقصیر منم بود . - موضوع یه چیزه دیگه اس . - چی شده ؟ - ببین مهران , من این دو روز کلی فکر کردم . به همه چیمون . مهران من احساس می کنم ما برای هم ساخته نشدیم . ما خیلی از هم دوریم . حس کردم زمین زیر پام دهن باز کرد. این سارا بود که داشت این حرف هارو می زد .احساس سرگیجه کردم .دنیا دور سرم میچرخید . - الو , مهران؟ - سارا این خودتی ؟ تو داری این حرفارو می زنی ؟ ما برای هم ساخته نشدیم . همین .تموم اون حرفا , تموم اون روزهایی که با هم بودیم ساختگی بود ؟ سارا من نی تونم باور کنم . تو عوض شدی . - تو هم عوض شدی مهران , همه عوض می شن . فقط اینو بهت بگم من خوب فکرامو کردم . هرچی بین ما بوده تموم شده . باشه؟ - سارا تو رو خدا یه کم فکر کن چی می گی . تو داری از روی احساسات حرف می زنی. آره قبول دارم اونشب تقصیر من بود . ببخشید . خوبه . - نه مسئله اونشب نیست , مسئله یه عمر زندگیه . من اصلا هم حرفام از روی احساس نیست . روی همش فکر کردم . ما نمی تونیم با هم زندگی کنیم . - همین , به همین راحتی ؟ - متاسفم . نمی دونستم چی بگم یا چیکار کنم .فقط حس می کردم همه چی خراب شده . تموم روزای خوب من تموم شده بود . داشتم سارا رو از دست می دادم . - نمی شه بیشتر فکر کنی . تو داری یه زندگی رو بهم می زنی ؟ - نه مهران . من خوب فکرامو کردم . خواهش می کنم همه گذشته مونو فراموش کن . نمی تونستم واستم . پاهام می لرزید . - سارا من دوستت دارم . تو معنی دوست داشتن رو می فهمی ؟ - متاسفم مهران... - تو داری منو خورد می کنی .سارا تو ... - ب........وق -الو .... قطع کرده بود . همه چیز رو قطع کرده بود . آی خدای من .... چندین بار رفتم خونه شون . ولی نمی خواست منو ببینه . اصلا باور نمی کردم . دنیای من تیره و تار شده بود . چرا باید اینطور می شد ؟ تبدیل شدم به یه مرد دلشکسته و تنها . یه غریبه. یکماه از آخرین تماس من و سارا می گذشت که خبر نامزدی سارا و پرویزو رفتن اونا به کانادا مثل پتک توی سرم کوبیده شد . چشام سیاهی می رفت . نه این امکان نداشت . چطور می تونستن؟ سرم داشت زیر این فشار می ترکید . سارا و پرویز , سارا و پرویز..... آه خدای من . پرویز بهترین دوستم... سارا تنها عشقم .......... منو له کردن . چطور تونستی سارا ؟ چطور تونستی ؟ پس تموم این قضیه زیر سر پرویز بود . ای نا مرد .... من تموم شده بودم . اونقدر غرورم پا مال شده بود که بتونم راحت گریه کنم . از خونه زدم بیرون . مثل دیوونه ها. سیگار پشت سیگار . توی دود و سیاهی کوچه ها گم شدم . گریه می کردم . خشم و نفرت و عشق توی سینه ام گره خورده بود . می خواستم داد بزنم . راه گمشده زندگیمو توی خیابونای تاریک جستجو می کردم . - تاکسی , مستقیم . توی ماشین ولو شدم . گیج و منگ . تنها و سرد . غریبه و سرخورده.... صدای ترانهای که از ضبط صوت تاکسی پخش می شد منو به خودم آورد . رفیق نا رفیقم در پشت پا استادی جواب خوبیهامو چه نامردونه دادی راهت دادم تو قلبم با یک دنیا صداقت رو دست خوردم دوباره تو گرمی رفاقت پشت هر پس کوچه کسیست در کمین دوست از من کنده پوست ضربه کاری نه از دشمن کز اوست.